Iedereen piekert wel eens ergens over, van beslissingen die je hele leven op z’n kop kunnen zetten tot alledaagse vragen. Soms zou het fijn zijn als je gedachtes even een uitknop zouden hebben. Een stop. Tot hier en niet verder.
Partnercontent
Wat is nou piekeren en wanneer wordt piekeren een probleem?
Piekeren is nadenken over een probleem, waar je op dat moment geen oplossing voor kan bedenken. Want als je die op dat moment zou kunnen bedenken zou je het piekeren stoppen. Bijvoorbeeld wanneer je een gesprek met je baas gaat hebben, kan je daar verschillende piekergedachtes over hebben.
En zo kan iemand die piekert nog veel meer gedachten bedenken. Piekeren kan ook achteraf, bijvoorbeeld: “Wat nou als hij dat wat ik zei stom vond en dan gaan ze me erom uitlachen.”
Vaak denk je je piekergedachten vaak. Heel vaak. Deze gedachtes denk je als het ware automatisch, je hoeft er geen moeite voor te doen. Hoewel je dan echt wel weet dat die gedachte je niet gaat helpen, lukt het niet denken ervan ook niet. Sterker nog, wanneer je er niet aan probeert te denken treedt het roze-ijsbeer-effect op: Probeer maar eens niet aan een roze ijsbeer te denken nu. Lukt het?
Waarschijnlijk lukte het niet om niet aan een roze ijsbeer te denken. Dit komt, omdat ons onderbewuste het woord niet, niet kent. Om deze reden werkt het ook niet om te denken: dat je iets niet moet vergeten, dan kan je er bijna donder op zeggen dat je het gaat vergeten (zinvoller is een gedachte in de zin van: “Daar ga ik aan denken”).
Piekeren kost hartstikke veel energie. De uitspraak ‘Ik pieker me suf’ komt dus niet uit de lucht vallen. Gedachten hebben invloed op hoe je jezelf voelt, zowel lichamelijk als emotioneel. Wanneer je piekert kan je je bijvoorbeeld angstig voelen en geen hap door je keel krijgen. Wanneer je zoveel piekert dat je er last van ervaart bij je bezigheden en je het idee hebt er niet meer
zelf uit te komen, kan het zinvol zijn om hier begeleiding bij te zoeken. Binnen de integratieve benaderingswijze staat deze interactie tussen gedachten (piekeren), gevoel en hoe je bent in contact met anderen (bijvoorbeeld angstig) en lichaam en omgeving (bijvoorbeeld geen hap door je keel krijgen) centraal.
Mieke Werner-Govers is gedragswetenschapper en volgt haar specialisatie tot integratief therapeut aan Academie voor Integratieve Psychotherapie Vesta. Binnen haar praktijk biedt zij onder andere begeleiding bij het om leren gaan met piekeren. Voor meer informatie: Praktijk InZicht