Column burgemeester Bruls: huiselijk geweld

Afgelopen week werd Nijmegen opgeschrikt door het afschuwelijke, verdrietige bericht dat een inwoonster van Lent door geweld om het leven was gekomen. Mijn medeleven gaat uit naar de familie, vrienden en bekenden, die haar nu moeten missen.

In de dagen erna overheersten bij mensen die ik in de buurt sprak, en ook in reacties in de media, verslagenheid, onmacht, verdriet en de vraag ‘hoe heeft het zover kunnen komen’. Begrijpelijk. En dat wordt ook nog verder onderzocht. We gaan er vanuit dat er hier sprake was van huiselijk geweld.

Afschuwelijk en onaanvaardbaar

Huiselijk geweld is afschuwelijk en onaanvaardbaar. En tegelijk ook complex om aan te pakken. Ik voel me al sinds mijn tijd als burgemeester in Venlo zeer betrokken bij deze helaas veelvoorkomende, ernstige problematiek. De enige feitelijke schuldige is de dader. Er zit vaak ook meer achter. Niet alleen problemen die spelen in de levens van betrokkenen, maar ook in de maatschappij. In 2024 kreeg 9 procent van de Nederlanders ouder dan 16 jaar te maken met huiselijk geweld: lichamelijke en/of psychische mishandeling. Vrouwen zijn veel vaker slachtoffer dan mannen. Daar is recent, en terecht, veel aandacht voor. Maar dus óók mannen, kinderen en ouderen lijden achter de voordeur onder geweld door hun partner, kind of familielid. En het is niet makkelijk te stoppen. Juist omdat het gaat om een nabije dader, waarbij er een verleden is tussen dader en slachtoffer en afhankelijkheid vaak een rol speelt. En omdat liefde vaak de blik vertroebelt, in de hoop dat er geen volgende keer komt.

Eenzaam en hulpeloos

Iedereen zou veilig moeten zijn: op straat, op het werk, overal. Als er geweld thuis plaats vindt, op de belangrijkste plek in de wereld waar je je fijn en veilig wilt voelen, voelen slachtoffers zich extra eenzaam en hulpeloos. Het is moeilijk om er bij anderen over te beginnen: er is schaamte, of angst voor de gevolgen. Soms merken buren of bekenden wel iets op, maar: hoe begin je daarover? Wat als je het mis hebt? Dan zeg ik: liever een keer mis, dan een kans op hulp gemist. Want huiselijk geweld stopt niet vanzelf. Mensen moeten in nood op hulp kunnen vertrouwen. Dat hebben we ook gezien in Lent: buren bekommerden zich direct om het slachtoffer. Ik waardeer deze daadkracht en betrokkenheid zeer.

Accepteer hulp

Tegen vrouwen, kinderen én mannen die mishandeld worden, wil ik zeggen: er is hulp, zorg en opvang mogelijk. Praat er dus over, met wie dan ook. En aan degene die het geweld pleegt: zoek hulp, accepteer hulp en ga je problemen aan. Dit moet stoppen, overal en voor iedereen. Aan omstanders mijn dringende oproep: bespreek uw bezorgdheid met het slachtoffer, of meld het. Veilig Thuis is er voor iedereen die te maken heeft met huiselijk geweld: www.veiligthuis.nl of bel gratis 0800-2000. Of chat anoniem met Veilig Thuis of Fier (www.fier.nl).