Verder reizen voor de supermarkt om bij ‘jouw soort mensen’ te kunnen wonen

Mensen zijn bereid om 10 minuten verder te reizen voor hun dagelijkse boodschappen, om níet bij mensen met een andere migratie-achtergrond in de buurt te hoeven wonen.

Dat blijkt uit onderzoek van onder andere Jochem Tolsma van de Radboud Universiteit en Rob Franken van de Universiteit Utrecht. Ook blijkt dat praktisch opgeleide mensen als enige groep geen moeite hebben met omgaan met mensen van een ander opleidingsniveau.

Onderzoek 

"Mensen gaan het liefst om met mensen die sterk op henzelf lijken", legt socioloog Jochem Tolsma uit. "Als ze de keuze krijgen, kiezen ze voor een woonbuurt of vereniging met ‘mensen zoals wij’."

Tolsma en collega’s vroegen duizenden mensen om te kiezen tussen buurten waar zij naartoe zouden willen verhuizen en verenigingen (zoals sportclubs of culturele organisaties) waar zij lid van zouden willen worden. De buurten en verenigingen verschilden in sociale samenstelling en in andere relevante kenmerken zoals financiële kosten, reistijd en sociale cohesie.

Ons soort mensen

De resultaten laten zien dat mensen consequent kiezen voor omgevingen met meer leeftijdsgenoten, mensen met dezelfde migratieachtergrond en hetzelfde opleidingsniveau. De enige uitzondering was dat respondenten zonder hbo- of universitair diploma er geen moeite mee hadden om met theoretisch opgeleiden om te gaan.

Socioloog Rob Franken van Universiteit Utrecht: "Nederlanders zonder migratieachtergrond waren bereid om dagelijks tien minuten langer te reizen voor hun boodschappen, als dit betekende dat zij in een buurt konden wonen zonder bewoners met een Turkse of Marokkaanse migratieachtergrond, in plaats van een buurt waar een kwart van de bewoners die achtergrond heeft."

Versterkt effect

De onderzoekers zagen dat ook wanneer iemand in een buurt woont of bij een sportclub zit waar veel dezelfde mensen zitten, de voorkeuren voor de eigen groep worden versterkt. Tolsma: "Mensen volgen dus in het dagelijks leven actief hun voorkeuren. Deze bevinding maakt het waarschijnlijk dat segregatie en voorkeuren voor de eigen groep elkaar steeds verder versterken. We moeten proberen diepere sociale scheidslijnen in de samenleving te voorkomen, want door die scheidslijnen brokkelt de samenhang in de samenleving af en dat zou een gevaar voor de democratie kunnen zijn. Wat kan helpen is als sportclubs bepaalde quota moeten halen, om diversiteit te stimuleren. Of dat buurten zo aantrekkelijk worden gemaakt dat mensen met verschillende achtergronden wel bereid zijn elkaar vaker tegen te komen."